मित्रांनो, एकदा क्षीरसागरात शेषनागाच्या पलंगावर देवी लक्ष्मी आणि भगवान विष्णू विसावले होते, तेव्हा लक्ष्मीने भगवान विष्णूंना विचारले, हे भगवान, आज माझ्या मनात एक शंका उत्पन्न होत आहे. माझ्या या शंकेचे निरसन फक्त तुम्हीच करू शकता. भगवान विष्णू म्हणतात, हे प्रिय, तुझ्या मनात जी काही शंका असेल, ती न डगमगता विचार, मी तुझ्या सर्व शंकांचे निराकरण करीन.
देवी लक्ष्मी म्हणते की, देवाच्या शापामुळे स्त्रियांना मासिक पाळीच्या वेदना सहन कराव्या लागतात, माझा दुसरा प्रश्न आहे की, देवा, मासिक पाळीच्या स्त्रीने काय करू नये, ज्यामुळे ती पाप करते? भगवान विष्णू म्हणतात, हे देवी, आज तू मानवजातीच्या कल्याणासाठी खूप चांगला प्रश्न विचारला आहेस, तुझ्या या सर्व प्रश्नांची उत्तरे देव शर्मांच्या या प्राचीन कथेतून मिळतील, ही महान कथा ऐकून सर्व ही कथा पती-पत्नीने कितीही लक्षपूर्वक ऐकली तर त्यांना सौभाग्य प्राप्त होते, म्हणूनच देवी लक्ष्मी म्हणते, हे देव शर्मा कोण होते, त्याचे आचरण काय होते विचार, मला ही कथा नक्कीच ऐकायची आहे, मी नक्कीच ती लक्षपूर्वक ऐकेन, भगवान विष्णू म्हणतात, हे देवी, पूर्वी मध्यभागी एक अतिशय सुंदर शहर होते. .
त्या नगरात देव शर्मा नावाचा एक ब्राह्मण राहत होता, त्याला सर्व शास्त्रांचे ज्ञान होते. ते अत्यंत हुशार, सद्गुणी आणि धार्मिक कार्य करण्यास सदैव तत्पर होते. सर्व जातीचे लोक त्यांना खूप आदर देत असत, ते दररोज यज्ञ, दान आणि संध्याकाळची पूजा करत असत. देव शर्मा यांच्या पत्नीचे नाव भगना होते ती एक अत्यंत सद्गुणी चारित्र्याची आणि देशभक्तीची अनुयायीही होती. मग एके दिवशी, देव शर्मा यांनी त्यांच्या घरी सत्यनारायणाची पूजा आयोजित केली आणि त्यांनी सर्व ब्राह्मणांना पूजेसाठी आणि नंतर सर्व ब्राह्मणांना आमंत्रित केले देव शर्मा त्यांच्या घरी आले आणि त्यांनी सर्व ब्राह्मणांना घरामध्ये बोलावले आणि त्यांना मिठाई खाऊ घातली सर्वाना वस्त्रे वगैरे दान देऊन निरोप दिला. त्या सर्व ब्राह्मणांनी देव शर्माला आशीर्वाद दिला आणि तेथून निघून गेले.
त्यानंतर त्यांनी आपल्या कुटुंबियांना, मित्रांना आणि अनेक गरीब आणि भुकेल्या लोकांना जेवण दिले आणि पूजा संपवून जेव्हा ब्राह्मण आपल्या घराच्या दरवाजा समोर उभा होता तेव्हा त्याला एक कुत्री आणि बैल उभे असल्याचे दिसले. त्याच्या घरासमोर बोलत होते. जेव्हा त्या ब्राह्मणाने कुत्री आणि बैलाची संपूर्ण कहाणी ऐकली तेव्हा त्याला खूप आश्चर्य वाटले की कुत्री आणि बैल हे त्याचे आई-वडील आहेत जे मागील जन्माच्या पापांमुळे या जन्मी कुत्री आणि बैल झाले होते त्याच्या मनात ते दोघेही खरे तर माझे आई-वडील आहेत.
जे माझ्या घरी प्राणी बनून आले आहेत, या दोघांना प्राण्यांचे शरीर का मिळाले? आता त्यांच्या उद्धारासाठी मी काय करावे असा विचार करून त्या ब्राह्मणाला रात्रभर झोप आली नाही आणि तो रात्रभर देवाचा विचार करू लागला. त्याला वाटले की केवळ वशिष्ठ ऋषीच आपल्या आईवडिलांच्या उद्धाराचा उपाय सांगू शकतात. म्हणूनच सकाळ होताच देव शर्मा, स्नान वगैरे करून मुनी वशिष्ठजींच्या आश्रमात पोहोचले.आश्रमात येताच वशिष्ठ ऋषींनी देव शर्मा यांचे स्वागत केले.
वसिष्ठ जी म्हणू लागले, हे श्रेष्ठ ब्राह्मण, तू आज आमच्या आश्रमात उदास दिसतोस, मला सांग तुझ्या दुःखाचे कारण काय आहे, हे मुनिवर, आज माझा जन्म सफल झाला आहे हे मुनीश्वर आज तुझ्या दर्शनाला मी तुमच्याकडे एक शंका घेऊन आलो आहे, कृपया फक्त तुम्हीच मला या दुःखातून बाहेर काढू शकता, मी खूप दुःखी आणि अशक्त झालो आहे, वसिष्ठजी म्हणतात, हे ब्राह्मण, दुःखी होऊ नका. तुम्हाला जी काही शंका असेल ते मोकळेपणाने विचारा, मी तुमच्या शंकांचे नक्कीच निरसन करीन.
मग देव शर्मा म्हणतात हे मुनिवर, काल मी माझ्या घरी भगवान विष्णूची पूजा केली आणि अनेक ब्राह्मणांना आणि भुकेल्या लोकांना जेवण दिले, तेव्हा एक कुत्री आणि एक बैल माझ्या घरासमोर उभे होते आणि एकमेकांशी बोलत होते इतर प्रथम कुत्री बैलाला असे म्हणू लागली, प्रभु! आमच्या मुलाच्या घरी ब्राह्मणांच्या जेवणासाठी ठेवलेली घटना ऐका, त्या दुधाच्या भांड्यात सापाने थुंकले ते पाहून मला खूप काळजी वाटू लागली
त्या दुधापासून जर सर्व लोकांनी ते दूध खाल्ले तर ते मरतील, म्हणूनच त्या भांड्यातून मी सर्व दूध प्यायलो तेव्हा माझ्या सुनेने मला खूप मारले, त्यामुळे मला खूप वेदना होत आहेत हे वेदना सहन करू शकत नाही.
कुत्र्याचे बोलणे ऐकून तो बैल खूप दुःखी झाला आणि त्याची कहाणी सांगू लागला लोकांनी माझ्यासमोर गवत खाल्ले. मला पाणीही दिले नाही या कारणामुळे मी खूप दुःखी झालो आहे, तेव्हा देव शर्मा म्हणाले, मला माझ्या आई-वडिलांना कुत्री आणि बैलासारखे बोलणे पाहून खूप वाईट वाटते, मला रात्रभर झोप येत नाही, मी प्रत्येक क्षण काळजीत असतो मला त्रास होत आहे की मी कधीही कोणतेही पाप केले नाही आणि नेहमीच सत्कृत्ये केली आहेत. तरीही माझ्या आई-वडिलांना अशा संकटांचा सामना करावा लागत आहे, म्हणूनच आज मी तुमच्या योगाच्या सामर्थ्याने तुमच्याकडे आलो आहे आणि मला सांगा की माझ्या आई-वडिलांची अशी दुर्दशा का झाली आणि त्यांना मुक्त करण्यासाठी मी कोणती पावले उचलू शकेन.
मग गुरु वशिष्ठ ध्यान करून त्या ब्राह्मणाच्या मातेचे करावे. जेणे करून ते मागच्या जन्मातील कर्मे पाहून देव शर्माला म्हणू लागतात, हे ब्राह्मण, तुझ्या आई-वडिलांनी मागच्या जन्मी घोर पाप केले आहे आणि त्या पापामुळे त्यांची आज अशी अवस्था झाली आहे.देव शर्मा म्हणतात, हे गुरुदेव, कोणत्या पापामुळे माझ्या आई-वडिलांची दुर्दशा झाली, कृपया मला सविस्तर सांगा, मला जाणून घ्यायचे आहे. तेव्हा ऋषी वसिष्ठ म्हणतात, हे ब्राह्मण देवा, जो तुझा पिता आहे, तो एकादशीच्या दिवशी उपवास करून कुंडी नगरचा सर्वोत्तम ब्राह्मण होता.
त्याने आपल्या दारात आलेल्या गायींना कधीही दान दिले नाही लया, त्याने आपल्या पूर्वजांचे श्राद्धही नीट केले नाही, तुझ्या वडिलांनी मासिक पाळीच्या वेळी तुझ्या आईशी संभोग केला होता आणि या पापामुळे त्यांना या जन्मात बैलाचे रूप मिळाले आहे. आता तुझ्या आईने मासिक पाळीच्या वेळी देवाची पूजा केली आणि तुळशीला अन्न अर्पण केले म्हणून तिने मोठे पाप केले आहे. मासिक पाळीच्या काळात स्त्री तीन दिवस अशुद्ध राहते. मासिक पाळीच्या काळात स्त्रीने केसही धुवू नयेत त्यामुळे पतीचे आयुष्य कमी होते.
मासिक पाळीच्या वेळी झाडे आणि झाडांना स्पर्श करू नका. रजस्वला स्त्रीशी संभोग करणारा पुरुष रजस्वला स्त्रीच्या वस्त्राला स्पर्श करणारा सुद्धा पाप करतो आणि रजस्वला स्त्रीच्या शरीरात तीन दिवस राहतो. चौथ्या दिवशी स्नान केल्याने शुद्ध होते तसेच मासिक पाळीत असलेल्या स्त्रीने आपल्या पतीच्या चेहऱ्याकडे पाहिले पाहिजे, जर पती जवळ नसेल तर तिने हे ब्राह्मण म्हणून पाहिले पाहिजे हे पाप तुझ्या वडिलांना बैल म्हणून आणि तुझ्या आईला कुत्री म्हणून मिळाले आहे देव शर्मा म्हणतात, हे मुनीश्वर, आता मला माझ्या आई-वडिलांच्या मोक्षासाठी उपाय सांगा, हे ब्राह्मण, कोणत्याही अमावस्येच्या दिवशी शाक्त, तर्पण आणि दान कर.गाईची सेवा करा आणि आपल्या आई- वडिलांच्या उद्धारासाठी देवाला प्रार्थना करा आणि मग त्याचे आई-वडील सर्व पापांपासून मुक्ती मिळवा, हे देवी, मी वरदान दिले आहे.
मासिक पाळीच्या वेळी स्त्रीने कोणती कामे करू नयेत आता मी तुम्हाला सांगतो की स्त्रीला मासिक पाळीत का जावे लागते, सत्ययुगात काल नावाचा राक्षस होता. राक्षसी असल्यामुळे त्याचा स्वभाव उग्र होता आणि तो नेहमी लढायला तयार असायचा. मग एके दिवशी वृत्रासुरासह सर्व राक्षस स्वर्गावर आक्रमण करू लागले. त्या राक्षसांकडे खूप शक्तिशाली शस्त्रे होती जी देवता सहन करू शकले नाहीत आणि ते ब्रह्मदेवाकडे पळून गेले. तेव्हा ब्रह्मदेवांनी त्याला राक्षसांचा पराभव करण्याचा उपाय सांगितला आणि म्हणाले, हे इंद्र, याच क्षणी महर्षी दधीचींकडे जा, तो आपल्या शरीराच्या अस्थीतून तुला शस्त्रे प्रदान करील, त्या शस्त्रांचा वापर करून तू वृत्रासुराचा ववध करू शकशील.
मग सर्व देव महर्षी दधीचींच्या आश्रमात जातात आणि त्यांची प्रार्थना करतात आणि त्यांना शस्त्रे देण्याची विनंती करतात. मग जगाच्या कल्याणासाठी महर्षी दधीची आपल्या शरीरातील हाडांपासून शस्त्रे तयार करतात, त्यापैकी एक वज्र नावाचा प्रभाव आहे, जो देवराज इंद्राने दत्तक घेतला, त्यानंतर सर्व देव वृत्रासुराशी भयंकर युद्ध करण्यास निघतात राक्षसांमध्ये घडते आणि सर्व देव येतात.असुरांशी लढण्यासाठी ते आकाशात जमतात आणि अग्निदेवाच्या हल्ल्याने राक्षसांचा प्रत्येक भाग जळू लागतो.
त्यानंतर वरुण देव पाण्याच्या पावसाने राक्षसांना बुडवतात त्यामुळे राक्षस गर्जना करू लागतात. अशा रीतीने दैत्य आणि देवांमध्ये अनेक दिवस भयंकर युद्ध सुरू होते, त्यानंतरदेवराज इंद्र आणि वृत्रासुर समोरासमोर येतात, दोघांमध्ये भयंकर युद्ध होते आणि मग देवराज इंद्र आपल्या वज्राच्या प्रहाराने वृत्रासुराचा वध करतो वृत्रासुरा त्याचा मृत्यू होताच, ब्रह्महत्य त्याच्या शरीरातून बाहेर पडते आणि इंद्राच्या शरीरात प्रवेश करते, त्यामुळे देवराज इंद्र ब्रह्मदेवाकडे जातो आणि त्याला ब्रह्महत्यापासून मुक्त होण्यास सांगतो तेव्हा ब्रह्मदेव ब्रह्महत्य इंद्राच्या शरीरातून बाहेर पडण्याची आज्ञा देतात आणि ते ब्रह्महत्य इंद्राच्या शरीरातून बाहेर येते आणि ब्रह्मदेवाला म्हणू लागतो.
परमपिता, आजपर्यंत मी वृत्रासुराच्या शरीरात वास करत होतो कारण त्याने ब्रह्मदेवाचा वध केला होता, तेव्हा मी इंद्राच्या शरीरात निवास करू लागलो. तेव्हा ब्रह्मदेव म्हणतात की ब्रह्मदेवाचा वध करून मी तुला योग्य स्थान देतो. तेव्हा ब्रह्मदेवाने ब्रह्महत्याचे चार भाग केले आणि म्हणाले, ब्रह्महत्या, तुझा एक चतुर्थांश भाग अग्नीमध्ये राहील,जो कोणी अग्नीला यज्ञ करणार नाही, तू त्याच्या शरीरात प्रवेश कर आणि जो कोणी तोडेल तो तुझा एक चतुर्थांश भाग पाण्यात राहील. पाण्यात किंवा विष्ठा मूत्र मध्ये आपण त्याच्या शरीरात प्रवेश कराल, रोगी, नंतर तिसरा आणि चौथा भाऊ झाडे आणि झाडांच्या आत राहतील जो कोणी विनाकारण वृक्षतोड करेल तो देखील ब्रह्महत्येच्या पापाचा दोषी असेल.
तेव्हा ब्रह्मदेवांनी अप्सरांना बोलावून सांगितले, हे अप्सरांनो, या ब्रह्महत्याचा एक चतुर्थांश भाग घ्या. अप्सरा म्हणू लागल्या, हे देवा, तुझ्या परवानगीने आम्ही हे स्वीकारण्यास तयार आहोत, परंतु यापासून मुक्त होण्यासाठी आम्हाला काही उपाय सांगा. तेव्हा ब्रह्मदेव म्हणू लागले, हे अप्सरा,जो पुरुष रजस्वला स्त्रीशी संभोग करेल, त्याच्या आत हे ब्रह्महत्य प्रवेश करेल, अशा प्रकारे ब्रह्महत्येचे चार भाग झाले, एक अग्नीत, दुसरा पाण्यात, तिसरा वृक्ष आणि चौथ्याने स्त्रियांच्या आत प्रवेश केला, तेच ब्रह्महत्य. च्या नशिबामुळे महिलांना मासिक पाळी येते. मासिक पाळीच्या वेळी जो पुरुष स्त्रीला स्पर्श करतो किंवा समागम करतो तो ब्रह्महत्येचे पाप करतो.
भगवान विष्णू म्हणतात हे देवी, अशा प्रकारे मी तुला स्त्रीच्या मासिक पाळी मागील कथा सांगितली आहे आणि मासिक पाळीत असलेल्या स्त्रीने कोणती कामे करू नये इत्यादी. परमेश्वरा, आज तू मला खूप महत्त्वाचे ज्ञान दिले आहेस, मी तुला वचन देतो की मासिक पाळीच्या काळात पूजा करणाऱ्या आणि पतीशी संबंध ठेवणाऱ्या कोणत्याही स्त्रीच्या घरात मी प्रवेश करणार नाही.
तर मित्रांनो मासिक पाळीच्या काळात महिलांनी हे काम करू नये!
